vrijdag 31 mei 2019

Hartslag

Mei.

Nieuwe kansen. Het is nu juni. De afgelopen maand was er een van verdriet en boosheid en ook wel een beetje van angst. Verdriet omdat mij dingen worden ontzegd die ik heel graag doe. Boosheid omdat je het verleden niet kan veranderen en gemaakte fouten niet kan terugdraaien. Angst voor het onbekende en dat je lot in andermans handen komt te liggen.

Leven.

Ik probeer zo gezond en sterk mogelijk te blijven. Gezond eten deed ik al. Wanneer mogelijk naar werk fietsen en ik doe nu ook nog wat aan krachttraining. Ongezonde dingen doe ik ook. Ik snoep 's avonds en drink graag eens een biertje. 😋Maar alles met mate. Behalve fietsen? Enkele reis is 1 uur 15 minuten.🤔

Zorgen.

Meer dan eerst let ik op mijn hartslag. M'n Garmin geeft 24 uur per dag een indicatie van mijn hartslag.

Als ik actief ben (fietsen) dan zie ik mijn hartslag schijnbaar willekeurig veranderen. Sommige pieken en dalen kan ik verklaren als meetfouten. Soms moet ik erkennen dat ik misschien wel te hard ga gezien mijn huidige gezondheid. De zorgen die ik niet deel, zijn de zorgen over de gemiddelde daling van mijn hartslag terwijl ik actief ben. Waar ik eerder naar 120 - 125 steeg, blijf ik nu onder de 100.💓 Met dezelfde inspanning. Is dat gezond?🤔


Rusthartslag.

 In de afgelopen week was mijn rusthartslag tijdens slaap gedurende 2 nachten 30. 💤 

Normale mensen hebben een rusthartslag tussen 60 - 90. Ik zit normaal ergens tussen 50 en 60. Topatleten gaan omlaag tot 40. Ik heb de rusthartslag wel gemeld aan de cardiologie (het ASZ want het EMC vond het niet hun zaak). De cardioloog heeft er geen verklaring voor gegeven en meldt dat het geen verdere actie vereist.😶 Duzz.... life goes on as usual 🤗

Juni.

Eind mei was volgens de chirurg de eerste mogelijkheid dat ik zou worden opgeroepen voor de operatie. De eerste week van juni ben ik nog niet aan de beurt (want nog geen oproep gehad op 1 juni). Ik mag mijn 60 jarige verjaardag dus nog gewoon 'in vrijheid' vieren. De tweede helft van juni gaat spannend worden.

dinsdag 21 mei 2019

Pre-operatief

Reden voor Pre-op.

Bij het pre-operatieve bezoek gaat het erom informatie uit te wisselen. Er zijn wat extra onderzoekjes en interviews die het hartteam nodig vinden en voor mij is er de mogelijkheid om uitleg te krijgen en vragen te stellen.

Ontvangst.

Heel vriendelijke en menselijke ontvangst in het EMC op 8 mei door een zeer ervaren (gepensioneerde) vrijwilliger die zelf ook in de medische wereld werkzaam was. Deze vrijwilliger heeft me de hele dag naar alle locaties begeleid en overal aangemeld. Het EMC is nogal groot, en een beetje begeleiding om overal op tijd te zijn is dan geen overbodige luxe.

Meer onderzoek.

Röntgenfoto (nog 1 😑)
Bloed
Medicatie
ECG
CT scan (vrijwillige deelname aan nieuw onderzoek)

Gesprek/onderzoek anesthesist.

De anesthesist gaat er voor zorgen dat ik volledig verdoofd ben en dat mijn hart en longen stil komen te liggen. Op de gemaakte röntgenfoto's kan de anesthesist zien of er geen verkalking zit op de plaats waar de aorta tijdelijk wordt afgetakt. Ik wordt pas wakker gemaakt als ik weer zelfstandig begin te ademen na de operatie.

Gesprek/onderzoek arts-assistent.

De dokter heeft mij nog eens helemaal uitgevraagd en onderzocht om te kijken of er nog dingen zijn die problemen zouden kunnen veroorzaken.

Gesprek cardiothoracaal chirurg.

Het meest interessant en verhelderend is dit gesprek. Van de 12 'thorax' chirurgen zijn er 4 die bypass operaties uitvoeren, waarvan dr. Kik er 1 is. Vragen hoefde ik nauwelijks te stellen, omdat de dokter haast 1 uur lang van alles uitlegde. Van de twee hoofdtakken is de linkse (LCA/LAD) ernstig vernauwd. De rechtse (RCA) tak heeft 40% vernauwing met een goeie stent. Dat blijkt uit alle voorgaande onderzoeken. Met behulp van adenosine is de mate van vernauwing in de hoofd LAD tak nauwkeurig bepaald op een waarde van 0.71 terwijl 0.8 als minimum wordt aangehouden. De functie van de LAD tak is het transport van zuurstofrijk bloed naar de voorkant en deels achterkant van het hart. Het betreft een groot deel waar de meeste zuurstof nodig is. Als de LAD niet genoeg zuurstof kan transporteren kan een infarct ontstaan op een plek waar de overlevingskans relatief klein is. Vernauwing in de LAD wordt de 'widow-maker' genoemd. In de afbeelding staat links het resultaat na het dotteren. Groen voor de stents, oranje voor de niet behandelde vernauwingen. Geen enkel hart is gelijk. Het rechtse plaatje is ongeveer hoe de 'LAD' vertakt. Bij mij zijn het eigenlijk 3 hoofdtakken die omlaag gaan en alle een bypass krijgen. Voor de bypass wordt de linker borstslagader gebruikt. Een 'levende' slagader, die in staat is mee te groeien met de belasting en die minder verkalking heeft. Al met al een operatie van 3 tot 5 uur.

Wanneer?

Ergens tussen de 2 en 6 weken denkt dr. Kik. Elke donderdag wordt de planning voor de week erna besproken. Dus weet ik pas op vrijdag of ik de week erna aan de beurt ben. Ik heb tot die tijd kans op een infarct, maar de dokter heeft er minder problemen mee dat ik dagelijks 2.5 uur woon-werk fiets dan dat ik 5 kg zwaarder aan de operatie begin. Mijn vrouw hoorde de dokter alleen maar zeggen dat ik een hartslag boven de 100 moet proberen te vermijden 😏.

Nieuwsgierig?

Vraag het gerust. Ik heb niet alles kunnen zeggen wat ik nu weet. De gesprekken heb ik voor mezelf opgenomen (met toestemming, idee van mijn leidinggevende). Dus ik kan het bij twijfel nog eens beluisteren.